Οι βαλβιδοπάθειες είναι συχνές παθήσεις της καρδιάς.
Ο επιπολασμός μεταξύ του ενήλικα πληθυσμού είναι 2,5% και φτάνει σε ποσοστό 10% σε άτομα μεγαλύτερα των 75 ετών.
Αυτό σημαίνει ότι 1,6 εκατομύρια ανθρώποι ηλικίας άνω των 65 ετών έχουν βαλβιδοπάθεια.
Υπολογίζεται ότι το 2046 ο αριθμόσ αυτός θα διπλασιαστεί και ότι θα αυξηθεί σε 3,3 εκατομύρια το 2056.
Η αξιολόγηση και η εκτίμηση των ασθενών αυτών γίνεται με τον υπερηχογραφικό έλεγχος ρουτίνας και παρακολούθησης .
Όταν η βαλβιδοπάθεια γίνει σοβαρή ,αποφάσεις για τον σωστό χρόνο επέμβασης πρέπει να λαμβάνονται , δεδομένων των συμπτωμάτων των ασθενών σε συνδυασμό με τα υπερηχοκαρδιογραφικά κριτήρια της καρδιακής λειτουργικότητας .
Σκοπός είναι η βελτίωση της έκβασης της της πορείας της βαλβιδοπάθειας και η μείωση της θνητότητας.
Επι πλέον ο υπέρηχος είναι η πρωταρχική απεικονιστική μέθοδος για την εκτίμηση της σοβαρότητας της βαλβιδοπάθειας και έχει ένα ουσιώδη ρόλο στην εκτίμηση της σοβαρότητας της βαλβιδοπάθειας και στη εκτίμηση του ακριβούς χρόνου μιας ενδεχόμενης παρέμβατικής θεραπείας ( χειρουργείο ή επεμβατική αντιμετώπιση)